رمان "هشتِ پیانیست" تازه ترین اثر "مهدی بهرامی" در انتشارات نیماژ منتشر شد.
"هشتِ پیانیست" قصه ی شیفتگی انسان است.دلبستگی اش به دیگری که عشق نامیده می شود و دل باختن به ایده ها که گاه ایمان و گاه تعصب خوانده می شود.هشتِ پیانیست ما را به دالان‌های ناشناخته وجود خودمان می‌برد،ما که همه لاله و لادنیم، چسبیده به نیمه ای پنهانی،نیمه ای که جداشدن از آن به رهایی و یا نابودی مان می انجامد. پیش از این انتشارات پیدایش رمان"گهواره مردگان"از مهدی بهرامی را  منتشر کرده بود.از متن کتاب:
(همانجا با لاله و لادن آشنا شدم: دو خواهر، دو دختر، دو آدم که از سر به هم چسبیده بودند؛ با هم می خوردند؛ قضای حاجت می کردند. به حمام می رفتند؛ می خوابیدند؛ با هم می خواندند و با هم پیانو می زدند. عکس بزرگ دو صفحه ای‌شان وسط مجله بود. پشت پیانو نشسته بودند و انگار که عاشق و معشوق باشند، سرهایشان را به هم چسبانده بودند. حواسشان پیش آهنگ بود. حرکت ظریف انگشتانشان را در بی حرکتیِ عکس هم می شد دید. شگفت انگیز بود امّا صدای نواختنشان را در سکوت کاغذ می شنیدم. هنوز آهنگشان در گوشم است. همیشه بوده؛ هر وقت که می نویسم و نوشته ها را تبدیل به تصویر می کنم؛ هروقت که دلگیر می شوم؛ هروقت که خوشحالم؛ هر وقت که عاشق می شوم و زمانی که خستگی و ترس مرا به تسلیم شدن دعوت می کند. ندایی میگوید: بایست! بمیر! دنگ دنگ و بعد ناگهان صدای زندگی می آید: لا لا لا لا لا و چو چو چو؛ قطارِ بودن دوباره حرکت می کند. کمی که سرعت گرفت، سوت می کشد و بخار سفید و سرخوش از دودکشش بیرون می زند. 
مجله را که خریدم، بخش مربوط به‌  کامپیوتر را با ولع خواندم و بعد تفننی مجله را ورق زدم. وسط مجله عکس لاله و لادن را زده بودند. اولین چیزی که گفتم این بود: سلام هشت پیانیست!)